kruisingsfokkerij

De koeien met minimale middelen goed gezond houden. Dat is een belangrijk streven van Daan van der Meulen en Christina Oosterhoff uit Blijham.

Wat begon als een hype lijkt een blijvertje te zijn in de Nederlandse veehouderij: kruisen. De eerste keer kruisen is daarbij het gemakkelijkst, maar wat komt er na de F1?

Ze fokten de razend populaire mrij-stier Remco. Maar een honderd procent zuivere mrij-veestapel hebben Kees en Annie van Dooren uit Lage Mierde niet.

Voor Jack Houbraken uit Bergeijk is kruisen met andere rassen gesneden koek. De fokker van de populaire kruislingstier Reladon zoekt in zijn bedrijfsvoering duidelijk een eigen weg.

Onder invloed van heterosis wint inkruisen langzaam aan populariteit. Maar hoe groot is het heterosiseffect eigenlijk en wat is de oorzaak van het fokkerijverschijnsel?

Marian Ruesink en Marcel Harbers zetten bij hun roodbonte veestapel gericht montbéliarde en fleckvieh in voor sterke koeien.

Met Montbéliarde- en Holsteinbloed in zijn pedigree valt de veelvuldige inzet van Woeste Polder Reladon meteen op.

Hun management in Nieuw-Zeelandse stijl heeft veel weg van een extensieve bedrijfsvoering naar Nieuw-Zeelands model.

De Nederlandse melkveehouder Frans Timmermans groeide in Duitsland in bijna veertig jaar tijd naar een bedrijf met 900 melkkoeien.

Min of meer per toeval startten ze er een paar jaar geleden mee. Nu is het kruisen bij de familie Nijboer uit Nieuw Annerveen een bewuste strategie.